Bütün şiirlerim sana emanet
İyi bak onlara
Hissettirme öksüzlüklerini
Dönmeyeceğim gittiğim yerden
Erken değil tam zamanı
Kalbim son notalarını çalıyor
İçimden bir ses sen diyor
Bir tek sen bakarsın onlara
Bütün geçmişim hayâllerim
Yaşadığım yaşayamadığım aşklarım
İsyanım, en güçlü sessiz feryadım var
Nakış nakış bir ömür
Zorlarsan birkaç hikâye çıkar
Şaşırma hepsi benim
Kimini sineye çektim
Kimini beyaz kâğıda
Hepsi tertemiz inan
Bütün kötüleri ben ölmeden gömdüm
Sen delilik de ben aşk diyorum
Yanıldığım dağıldığım her ne varsa
Hepsi sana emanet
Tek bir mezarım olmayacak
Her bir beni ayrı yere gömeceğim
Bütün yarım kalmış duygularıma
Kaza süsü vermeliyim
Ne sebep aranacak ne şüpheli
Son bir şiirle yapmalıyım vedamı
Kutlama sofrası gibi zarif
Tek tek bakarak yüzlerine
Şerefine kadeh kaldıracağım
***********************
Ne Sanıyorlar Sevmeyi
Sevmeye başladığında baharsın
Sevildiğinde çiçek açarsın
Fark etmez kadın mısın erkek misin
Köklenmek istersin ilk defa
Güneşin doğuşunu batışını fark edersin
Renkler bir güzel görünür gözüne
İple çekersin vuslat vaktini
Göğsündeki kuş hep pır pır
Heyecanın yansır yüzüne
Dünyanın merkezini bulmuş gibisin
Aramazsın bulunmaz o
Öylece kendi gelir
Sen tesadüf dersin
O tanrının elidir
Yaşanacak ne kadar çok şey var
Telaşlanırsın
Elin ayağına dolanır
Ya giderse korkuları başlar
Kemirir durur yüreğini inceden
Sevişmeyi unutur savaşmayı seçersin
Günden güne solar gül yaprağın
Kendi kökünü gözyaşlarınla sularsın
O kokusuna doyamadığın
Uzaklaşır küçük adımlarla
Aynı çatı aynı duvar aynı insanlar
Ve insanlar değişmeye başlar
Tırnağına kıyamazken
Kılıç kalkan kuşanırlar
Göz göze gelince
Gülemiyorsan haline
Yorgun başın ağır gelirse dizine
Yaprak dökümü başlar
Çekilmeye başlar köklerin
Ve kaçınılmaz eylül gelir
Hüzne kalkar artık kadehler
İki yabancıya dar gelir dünya
Hani çok seviyordun ya
Hikâyenin başını hatırla
Önce kendine sarıl sonra yârine
Aşk bitti, gerçek sevgi zamanı
Bir bak bıkmış mı hastamı
Böylede sevebiliyorsan tamam
Şimdi sevmenin temelleri atıldı
İyi gelmeli insanlar birbirine
Sevgi iyileştirmeli
Kaybetmeden farketmeli insan
Hep orada rehaveti bitirir herşeyi
Zaten seviyor gitmez deme
En çok ta severken gidiyor insan
*************************
Bundan Sonra
Nasılsın diye sorsan
Şüpheli paket gibiyim derim
Herkesin korktuğu ama
Meraktan gidemediği biriyim
Etrafı itinayla çevrilmiş
Patlarsa kaç kapı pencere iner
Etrafımda herkes kepenk indirmiş
Gözler faltaşı izliyor
Ancak hayattan vazgeçmiş
Ya da bir deli cesareti gerekli
Rep müzik bangır bangır
Kısmaya kimsenin cesareti yok
Öyle özgür ağız dolusu
Küfrün biri bin para
Artarda sıralanıyor dilimde
Hepsinin baş harfi seninle başlıyor
Ayaza serdim geçmişi
Gelen geçen tükürsün yüzsüz yüzüne
Ortadan böldüm kalbimi
Kedi köpeğe yem ettim nicedir
Façalı ruhum gri serseri
Roma da neymiş
İstanbul’u ateşe verdim
İçinde sen varken sevgili
İtinayla kibriti yaktım
Aynı kibritle sigara yaktım
Yoldan geçen keşte görünür cemalim
Yok artık o eski mağrur halim
Şimdi görenler diyor
Her hali kinayeli
Yangın yeri şimdi senin oralar
Ben üstüne bir sigara yakarım
Bakarım artık karşıdan
Ruhum isyanı karşıki dağda
Ses olurda çarpar fezaya
Kafamda erik dalı çalar
Ben tek başına tango
Sirtaki yapacak tabak kalmadı
Hepsi karşı duvarda sanat eseri
Adı parçaların senfonisi
Ne zaferi be güzelim
Savaşla aşk birbirine karıştı
Şeytan düğmesini ilikler önümde
Gölgeyi hakaret sayarım
Barış elçisi yolda vuruldu
O tahtlara şarlatanlar kuruldu
Sorma şu aralar halimi
Çok başka bir hikâye yazılıyor artık
Başrolünde bir hayalet
Yakmış bütün geçmişi
Rüzgarla savurmakta
Kesmiş saçlarını bağlamış
Son bir dilekle ilk gördüğü ağaca