Yarısı yasak yarısı tuzak bu dünyanın,
Tuzaklarına takılıp, yasaklarına düşer insan…
Binlerce mazeretle kandırır kendini,
Yasakları çiğner, tuzaklara kanar…
Bile isteye, göz göre göre yanar.
Ay uzun tutmuşsa geceyi,
Ateş böceği misali kendini yakar.
Güneş ısıtmamışsa eğer soğumuşsa kalbi,
Gider cihanı yakar…
Bir savaşta birde aşkta mübahtır her şey
Akıl ayrı telden gönül ayrı telden çalar.
Eninde sonunda birinden biri yenilgiyi seçecek,
Akıl gönül mezarına kan çiçekleri ekecek.
Hatası makul sevdası makbul bu aşkın,
Ne tuzakları ne yasakları değişmeyecek.
Her seven eninde sonunda kan çiçekleri ekecek.
Ve her seven rengine aldanıp bu yoldan geçecek…
Elleri kan damlası üstünde ateşten gömlek!..