Ana SayfaGül Candemirİnsan Kendinin Mimarı

İnsan Kendinin Mimarı

Virane olmak gerek önce

Dökülmeli sıvaların

Dengesi kaymalı çatının

Çatırdamalı temelin sessiz

Belki de büyük bir gümbürtü ile

Ancak öyle, ancak o zaman

En güzelinden inşa etmek için kendini

Önce virane olmak gerek

Görmek eksiğini gediğini

Fazlanı görmek gerek

Elinden gelenle kalbinden gelen denk mi

Gördüklerin, duydukların

Bildiklerin mi yıktı geçti

Hangi fırtınaya siper alamadın

Hangi yıldırımlar deldi geçti

Bir daha düşün

Bu yıkılmak değil ki

Yeniden inşa etmek kendini

En sağlamından çakmak

Her bir tecrübe çivisini

Doğru yerlere koymak pencereleri

Güneşe dönmek için yüzünü

Ve kapını bahara doğru açmak

Kışı bilmek kadar sağlam

Yazı görecek kadar umutla

Ve zaman geç olmadan

Tadını çıkar

Eserinin önünde bir bardak çayın

Mayınları kaldır sınırlardan

Çiçekler rengarenk

Ağaçlar boy boy

Bahçe yolu denize çıkan

Dibine vur bir kadeh rakının

Tadını çıkar

Yalnız bile olsan

Aynalar olsun dört bir yanda

Kaçma kendinden sakın ha

Hatırlat kendine kendini

İnsan kendinin mimari sonuçta

////////////////////@////////////////

Kışı sevmek zor

Gözlerin pırıl pırıl parlasa da

Buz kırıntıları buna sebep belli

Kaybolmak istesem de derinlerinde

Kışı sevmeye zorlama beni

Öyle kolay kolay görülmem ben

Küçük bir alevim küçücük

Ancak kör karanlıkta bilinir kıymetim

Yemin ettim büyütmemeye

Yok yere hiçbir şeyi

Senin bildiğin sevmelerle sevmeyeceğim

Hiç dokunmadan öyle uzaktan seveceğim

Kırıklarım iyileşmiyor işte

Kırılmamak için sevmeyeceğim

Kız, kırıl sitemin dibine vur

Duymayacağım yemin ettim

Ama söz

Güzel seveceğim seni

Sözümden dönmeden

Yeminimi bozmadan

Kendimi eleyerek

Sana dokunmadan

Darağacı kurmak yok

Yok öyle küstüğün her yere

Sen yüzünü asarsan

Bende yüreğimi asarım

Her yerden görebileceğin yere

Zorlama beni kışı sevmeye

İstesem de sevemem

Parmaklıklar ardında tutuklu

Bir o kadar özgür ruhumla

Söz güzel seveceğim seni

&&&&&&&&&&&&&^^&&&&&&&&&&&&

Sırrına Erdim

Sandın ki kül ettim gül bedeni

Kuruttum yaprak yaprak sayfalar arasında

Ben doğmanın sırrına erdim

Sandın ki gidince kurudu

Çorak toprağa döndü

Yağmurlar bitti sandın

Ben çağlamanın sırrına erdim

Lal olur sandın gönül

Susar kanarya, susar bülbül

Karanlıklar dile gelir sandın

Ben notalarımın sırrına erdim

Kaç dilde şarkılar bilirmişim meğer

Bam telime basınca anladım

Sandın ki yıkılır kalem

Eli birdaha tutmaz kalem

Ben kitaplar yazmanın sırrına erdim

Avuç avuç dağıttığı şavkı söner demişsin

O yanmayı bilmez

Yanarsa sönmez bellemişsin

Ben kül olmanın sırrına erdim

Son ateşle yaktım geçmişi

Yıktım köprüleri son nefesle

O bensiz nefes alamaz demişsin

Ben gök yüzünün sırrına erdim

Benmişim meğer toprak

Toprağı ıslatan yağmur benmişim

Işık benmişim, ses ben

Kül bensem ateş benmişim

Irmağı, gölü geçtim

Deniz benmişim

Ben benim sırrıma erdim

Arkana bakınca çöl görürüm sandın

Serap görmek senin seçimin

Ben çöl ortasında vahayım

Sevgi bendeymiş emek emek

Çaba bendeymiş ilmek ilmek

Söyle şimdi sana ne gerek

Ben hiçliğin sırrına erdim.

Önceki İçerik
İLGİLİ YAZILAR
- Advertisment -

Son Yazılar

SU HAKKI

Ah be kadın

Oralı değilim

BENİMLE GEL

İNSANOĞLU

Rekora Gidiyorlar

İlgili Yazılar

SU HAKKI

Ah be kadın

Oralı değilim

BENİMLE GEL

İNSANOĞLU

Rekora Gidiyorlar