Bu güzel ayet, bana; her zaman yukarıdaki başlığı çağrıştırmıştır! …
Bir de ona bakalım mı?…
Erzincanlı Aşık daiminin şiirinden bir dörtlükle ayetten ne anladığımı, nasıl anlamam gerektiğini? Pek de güzel anlattığını da işin içine katarak size anlatabilmek adına sufi bir dil kullanarak aksettirmeye çalışacağım!
Aşık Daimî ne demiş?
Kâinatın aynasıyam& Madem ki ben bir insanım
Hakkın varlık deryasıyam & Madem ki ben bir insanım
İnsan hakta, hak arar insanda & Ne ararsan var insanda
Yani benim anladığım şu; Aşık daimi, 9. ayeti bizlere şiirsel bir dille aktarmış!
Peki ben niçin yazdım bunca şeyi?
Bugün yarın ve daima, Dünya döndükçe; Aleviler var oldukça, her zaman her yerde bir oy deposu gibi görüldüler! Torbada keklik gibi görüldüler!…
Kimler, gördü böyle? Politikacılar!
cihan – ârâ cihân içindedür arayı bilmezler
o mâhiler ki deryâ içredür deryâyı bilmezler
Türkçesi: Dünya’da yaşayanlar, dünyalıdır ama dünyalarını bilmezler / o balıklar ki deniz içindedir, denizi bilmezler…
Ben, bu dizelerle siyasetçilerimize gönderme yapayım…
Yani siyasetçilerimiz deryayı ziyaret ettiklerinin farkında değiller! Demekle yetineyim…
Ayrı bir ülkeye gider gibi ayrı bir milleti, ayrı bir kültürü ziyaret eder gibiler! Seçim zamanları koşarak gidilir, ziyaret edilir, icazet alınır, istek ve muratları sorulur, sözler verilir oylarına talip olunurdu!…
“Şeytan git başımdan” diyerek, esas konumuza dönelim!
Bugün, DSP Belediye Başkan adayı Selami Değirmenci ve meclis üyeleri Silivri Alevi Kültür Derneğini Ziyaret ettiler!
Öyle harala gürele hiç yoktu, tezahürat “hoş geldiniz” den öteye geçmedi!
Gelenlerin ellerine bakılmadı! (Ne getirdiler, hediyeleri ne?)
Bilakis, kadınların elleriyle hazırladıkları ikramlar dağıtıldı. Hazırladıkları börekler, çörekler yendi! Dernek Başkanı Özgün Deniz Gündüz’ün duru anlatımı ile gönül kapıları açıldı…
Sonra?
Herkes konuşuyor, herkes soruyor, yaşlısı genci sorguluyordu!
Başlığı neden attığımı anlayacaksınız şimdi!
O sohbet uzadı gitti!
Sonra, Sayın Değirmenci’nin “başka sorunuz yoksa gideyim artık!” dediğinde bir kadın dinleyeceğimiz deyiverdi: “Projelerinizi anlatmayı unuttunuz! Biz kadınlar için ne gibi projeleriniz vardı?” sözleri karşısında Sayın Değirmenci kısa bir şaşkınlık geçirerek, “valla o kadar çok soru sordunuz ki soruların içinde hepsini cevapladım sanıyorum” dediğinde o samimi gülüşmeler, sarılmalar arasında verandaya çıkıldı…
Kâinatın aynası yüzüne tutulmuştu! Başka, bir söze gerek kalmadan yolunda dümdüz yürümek kalıyor ona! O yüzünde dolaşan ruhun nefesini hissetti mi? O gözlere iyi bakabildi mi? Hissetti mi üzerindeki hafifliği? Bu iş artık senin işindir, yürü var git yoluna dediklerini duydu mu?
Bakabildiniz mi kâinatın aynasına, görebildiniz mi kendinizi?
Şurası iyi bilinmeli ki!
Varlık, tek ve mutlağın varlığından ibarettir! Ancak Güneşin çeşitli aynalardaki yansıması gibi çokluk olarak görülür!
Çokluk ile birlik arasındaki kapsam farkını yakalayabildiniz mi?
Bugün orada; ışığın tekliği, renklerin çokluğu benzetmesinde olduğu gibi her iki tarafında gerçekliliğini yakalayabildiniz mi?
Ancak hakikati bilenler, çeşitli renklerin varlığını ışıktan aldığı da bilmekle birlikte renklerin varlığını da onaylamakta sakınca görmemişlerdir!
Vücutta Allah’tan başka bir şey yoktur!
Kâinatın aynasıyız!…
Hayırlı olsun!
Eyvallah…