Dudakların dedi
Sonra ruhundaki hüzün
Karanlığın içinde yanan
Kızıl bir meşale
Kelimeler bir nota gibi
Ahenkle işlendi yüreğime
Serseri bir heyecan buldum
Sol cebindeki karanfilde
Ben olduğumu bildiğim
Kalbinin her atışında
Rengi daha da kızıla çalan
Özledikçe kokusu saran
Özlendikçe daha da kızıl
Biliyorum
Göğsünde güvende sevdam
Yüzüm gülüyor be adam
Saklayamıyorum mutluluğumu
Saklamak istemiyorum ki mutlu olduğumu
Etrafımda uçuşan kelebekler
Ele veriyor beni
Bir de çoook uzaklardan gelen
Karanfil kokusu